เราทุกคนทราบดีว่า เราต้องการอากาศหายใจและร่างกายก็มีการหายใจอยู่ตลอดเวลา การหายใจนี้เป็นสิ่งที่อยู่นอกเหนืออำนาจของจิตใจนะคะ ถ้าเราขาดอากาศหรือไม่หายใจ อย่างน้อย 3 นาที เซลล์ก็จะเริ่มตายค่ะ พระคัมภีร์ได้บันทึกไว้ว่า พระเจ้าทรงสร้างโลกใบนี้ภายใน 6 วัน และในวันที่ 2 พระเจ้าได้ทรงสร้างท้องฟ้า อากาศ ดังในพระคำปฐมกาล 1:6 และข้อ 8 ซึ่งกล่าวว่า “พระเจ้าตรัสว่า จงมีภาคพื้นในระหว่างน้ำ แยกน้ำออกจากกัน พระเจ้าจึงทรงเรียกภาคพื้นนั้นว่า ฟ้า มีเวลาเย็นและเวลาเช้าเป็นวันที่สอง” พระเจ้าทรงรักมนุษย์นะคะ จึงได้ทรงจัดเตรียมสิ่งต่างๆให้แก่มนุษย์ไว้พร้อมก่อนที่จะทรงสร้างมนุษย์ขึ้นมาในวันที่ 6 ถ้าเปรียบเทียบง่ายๆ ก็เหมือนกับคุณพ่อคุณแม่ที่จัดเตรียมห้องพักและของใช้ต่างๆไว้พร้อมสำหรับลูกน้อยคนใหม่ที่กำลังจะเกิดขึ้นมา และอากาศก็เป็นสิ่งที่มนุษย์ต้องการและขาดไม่ได้ค่ะ
วันนี้เราจะมาคุยกันเล็กน้อยถึงระบบทางเดินหายใจของเราซึ่งทำหน้าที่ในการนำอากาศเข้าสู่ร่างกายค่ะ
พระเจ้าทรงสร้างร่างกายของเราให้ทำงานอย่างมีระบบ ระเบียบเรียบร้อย ระบบทางเดินหายใจเริ่มตั้งแต่จมูกค่ะ จมูกเป็นอวัยวะรับกลิ่น สร้างจากกระดูกอ่อนและถูกปกคลุมด้วยผิวหนัง จมูกถูกออกแบบมาเพื่อทำหน้าที่อุ่นอากาศที่ผ่านเข้าสู่ร่างกาย ทำให้อากาศชุ่มชื้นและยังช่วยกรองอากาศให้สะอาดขึ้นด้วยขนเล็กๆที่อยู่ภายในจมูกที่เรียกว่า ซีเลีย ถัดจากจมูกก็เป็นคอหอยค่ะ ในส่วนนี้จะมีทั้งอาหารและอากาศผ่าน ท่านผู้ฟังอาจจะสงสัยว่า เอ๊ะ ถ้ามีทั้งอาหารและอากาศแล้วเราจะหายใจอย่างไร อาหารที่เรากลืนผ่านคอหอยจะผ่านลงไปยังหลอดอาหาร ส่วนอากาศที่เราหายใจจะผ่านไปยังกล่องเสียงและหลอดลมคอค่ะ โดยมีฝาปิดกล่องเสียงเป็นตัวปิดเปิดเส้นทาง ทำหน้าที่เหมือนเป็นตำรวจจราจรทำให้รถไม่ชนกันค่ะ โดยขณะที่เรากลืนอาหาร ฝาปิดกล่องเสียงจะปิดกล่องเสียงทำให้อาหารเดินลงไปยังหลอดอาหาร โดยไม่ลงไปในหลอดลม แต่ในขณะที่เราหายใจ ฝาปิดกล่องเสียงจะเปิดขึ้นทำให้อากาศผ่านลงไปยังกล่องเสียงและลงไปยังหลอดลมค่ะ ถ้าเราหัวเราะหรือพูดคุยขณะรับประทานอาหาร ฝาปิดกล่องเสียงอาจจะปิดไม่ทัน ทำให้อาหารตกลงไปยังกล่องเสียงและหลอดลม เราก็จะเกิดการสำลักขึ้นได้ค่ะ ถ้าชิ้นใหญ่มากก็อาจจะอุดกั้นทางเดินหายใจทำให้ขาดอากาศได้ เราจึงควรระวังไม่พูดคุยหัวเราะขณะรับประทานอาหารค่ะ
ถัดจากกล่องเสียงก็จะเป็นหลอดลมคอค่ะ หลอดลมคอของเราเป็นท่อยาว 4.5 นิ้ว กว้าง 1 นิ้ว หลอดลมคอประกอบด้วยกล้ามเนื้อที่มีกระดูกอ่อนรูตัวอักษรซีอยู่ล้อมรอบ ทำให้คงสภาพเป็นท่ออยู่ได้โดยไม่ยุบตัวลงไป ตรงข้ามกับหลอดอาหารซึ่งเป็นกล้ามเนื้อล้วนๆ โดยไม่มีกระดูกล้อมรอบเลย เมื่อไม่มีอาหารในหลอดอาหาร มันก็จะยุบตัวลง ดิฉันก็นึกภาพไม่ออกนะคะว่า ถ้าหลอดลมคอยุบตัวแฟบได้เหมือนหลอดอาหาร การหายใจของเราจะเป็นอย่างไร ถ้าทุกครั้งที่เราหายใจออก หลอดลมคอยุบตัวแฟบลง แล้วพอหายใจเข้าหลอดลมก็พองออก เป็นเช่นนี้สลับกัน ดิฉันคิดว่าเราคงหายใจไม่พอและเกิดผลเสียต่อสุขภาพได้ค่ะ สิ่งนี้ทำให้รู้สึกว่า สติปัญญาของพระเจ้าช่างลึกล้ำจริงๆ หลอดลมคอจะแตกออกเป็น 2 แขนงผ่านเข้าสู่ปอดสองข้าง แขนงเหล่านี้จะแตกย่อยเล็กลงไปอีกเรื่อยๆ จนไปสิ้นสุดที่ถุงลม ซึ่งเป็นบริเวณที่การหายใจที่แท้จริงเกิดขึ้น
ก็ขอให้ทุกท่าน นั่งหลังตรง หายใจเข้าลึกๆรับอากาศบริสุทธิ์เข้าไป เพื่อเซลล์ทุกเซลล์จะได้แข็งแรง ทำหน้าที่ได้อย่างดีค่ะ พบกันใหม่ในรายการสุขภาพดีมีพระพรครั้งหน้า ขอพระเจ้าทรงอวยพระค่ะ